KALeKA | OSA 2011

Hazard do tyłu / Hazard a rebours
Performance audiowizualny oraz wystawa projektu KALeKA
Roman Bromboszcz, Tomasz Misiak

Tomasz Misiak, bez tytułu, grafika komputerowa, 2010



Zdarzenie wpisuje się w festiwal poświęcony zagadnieniu otwartości dostępu w nowych mediach. Słowa i slogany, które określają ten problem to open source, creative commons, copy left.

KALeKA hołdując copy left wielokrotnie poświęcała uwagę plagiaryzmowi, radykalnej odmianie myślenia o wolnym dostępie do modyfikacji i powielania obrazw i dźwięków.

KALeKA kładąc nacisk na recyklaż namawia oraz wskazuje sposoby na powtórne przepracowywanie ścinków, próbek, fragmentów kulturowej audiosfery. Biorąc pod uwagę silną w tym względzie tradycję, w tym, Wolf Vostell i jego de-collages, John Oswald z jego plondrofonią oraz wielu innych, KALeKA kładzie nacisk na akusmatyzm, czyli niemożliwość ustalenia źródła dźwiękowego.

Występ KALeKI to zimnofalowe brzmienia i industrialne bity, którym towarzyszą sample syntezy mowy, dźwięki uprzednio zarejestrowane i przetworzone, syntezatory, pętle i sprzężenia zwrotne. Wraz z eksperymentalnym podejściem do muzyki tworzonej prawie wyłącznie w oparciu o komputery grupa poświęca uwagę synestezji i wielozmysłowości.

W ramach wystawy pokazana zostanie internetowa aplikacja internetowa pt Wiruletka oraz wydruki cyfrowe nawiązujące do tej pracy. Podstawowym zagadnieniem łączącym wszystko w całość jest gra językowa opierająca się na odnogach znaczeniowych słów wir, ruletka, hazard, ryzyko, przegrana.

Roman Bromboszcz 
Medioznawca, filozof, poeta, muzyk, artysta. Podejmuje zagadnienia związane z nowymi mediami, teorią wartości, komunikacją oraz społecznymi problemami kultury współczesnej. Wypracowuje teorię aksjologiczną zorientowaną na kulturę pojmowaną ewolucyjnie. Autor książki „Estetyka zakłóceń” oraz szeregu artykułów z zakresu teorii nowych mediów, kultury cybernetycznej, ewolucji kultury, poezji awangardowej.

„To czego oczekujemy i czego szukamy, to prześwit, odpowiednia luka w przestrzeni prowadząca do celu, wyjścia, nagrody, Ariadny.”

W praktyce artystycznej opracowuje strategie intermedialne i nowo medialne skupiając się na relacjach dźwięku, obrazu i słowa. Tworzy aplikacje internetowe, filmy wideo, grafiki komputerowe oraz występuje scenicznie solowo i grupowo. Wraz z Tomaszem Misiakiem tworzy duet KALeKA, który skupia się na performances, wystawach oraz wydawaniu undergroundowego pisma KALeKA. Wraz Łukaszem Podgórnim i innymi kolegami tworzy grupę Perfokarta, która skupia się na poezji awangardowej, muzyce elektronicznej, występach scenicznych, wystawach, tworzeniu obiektów internetowych, antologiach poezji eksperymentalnej.

Tomasz Misiak
Filozof, eseista, pisarz badający rozmaite konteksty audiosfery w kulturze współczesnej. Praktyka artystyczna umożliwia mu sprawdzanie własnych założeń teoretycznych dotyczących związków dźwięku z obrazem na polu sztuki. W wydanej w 2009 roku książce Estetyczne konteksty audiosfery po raz pierwszy w polskim dyskursie filozoficznym przedstawił kulturowe wątki uprzywilejowania wzroku i obrazu przy jednoczesnym spychaniu innych zmysłów na margines teoretycznego zainteresowania. Postulując zrównoważenie zmysłowej hierarchii w ludzkich sposobach odnoszenia się do świata podkreśla wagę słuchu oraz wskazuje na role i funkcje dźwięku w zachodniej kulturze. Jako wolontariusz prowadzi autorską audycję Muzyka Nieuczesana w poznańskim Radiu Afera.

„Nasze powieki stanowią niewyczerpalną gwarancję dystansu. Inaczej jest z uszami: nie mamy na uszach odpowiedników powiek, które umożliwiałyby oddzielenie się od dźwięku”.

Dał się poznać jako niestrudzony eksperymentator na polu sztuki audialnej i audiowizualnej. Budując projektowane przez siebie zestawy złożone z radioodbiorników, anten, przetworników i magnetofonów na początku minionej dekady podkreślał niepowtarzalność technologii analogowych w kontekście pracy z dźwiękiem. Obecnie penetruje głównie możliwości cyfrowych przekształceń dźwięku. Wraz z Romanem Bromboszczem tworzy duet kalEka oraz od czasu do czasu partycypuje w projektach poezji cybernetycznej.

Jest laureatem nagrody Narodowego Centrum Kultury na najlepszą pracę doktorską z dziedziny nauk o kulturze (2008) oraz nagrody im. Stefana Morawskiego przyznawanej przez Polskie Towarzystwo Estetyczne (2009). Jednocześnie stara się zaznaczać swoją obecność w „czwartym sektorze” działań pozainstytucjonalnych, za co każdego dnia otrzymuje nagrodę w postaci niegasnącego entuzjazmu.


Strony internetowe: